پژوهش ها
استراتژی ها و گونه شناسی ها در طراحی هتل
استاندارد های متفرقه در هتل ها
استاندارد های برنامه ريزی شرايط اضطراری در هتل ها
يک برنامة شرايط اضطراری، در بر گيرندة اطلاع رسانی و تخلية بنا بايد تهيه شود و اطلاعات راجع به برنامه در ميز پذيرش در دسترس باشد. طرح بايد شامل پيشنهادات و نحوة عملکرد برای افراد با ناتواناييهای جسمی باشد. درها در طول مسيرهای خروج اضطراری بايد خصوصيات قابليت دسترسی برای معلولين مشابه درهای مشخص شده در بخش D باشند. درها و مسيرها بايد همچنين به گونهای علامتگذاری شده باشند که برای همة افراد قابل تشخيص باشند، از جمله افرادی که مشکل خواندن دارند، مانند کودکان و افرادی که به زبانهای ديگر صحبت میکنند.
استاندارد های علامتگذاری در هتل ها
علامتگذاری بايد آسان و به زبان ساده باشد. استفاده از علائم گرافيکی برای افرادی مانند کودکان با مشکلات خواندن و افراد با زبانهای ديگر، مفيد است. يک خط واضح (خوانا) و تضاد رنگی واضح علامتگذاری را برای خواندن همه به خصوص افراد با مشکلات بينايی، آسان می کند. مفهوم علامت بايد واضح، از نظر فرهنگی جهانی شده باشد و معماگونه نباشد. برای تسهيل خوانايی، نوشتههای برجسته بايد دارای لبه های نرم باشند.
استاندارد های اطلاعات و ارتباطات در هتل ها
استراتژيهای ارتباطی و اطلاعاتی قابل دسترسی برای معلولين، اساس ارائه خدمات عالی برای مصرف کننده می باشد. فرمها، اطلاعات هتل و کتابچه های راهنما داخل اتاقها با شکل بندی واضح و خوانا بايد تهيه شود. برای رسيدن به درجات بالاتر قابليت دسترسی برای معلولين، اطلاعات چاپ شده نيز بايد با خط بريل موجود باشد. پلان مسيرهای اضطراری تخلية بنا بايد به همة صورتهای مختلف موجود باشد، شامل خط بريل، شکل بندی واضح و خوانا، بر روی ديسکت، که به طور واضح مسيرهای خروجی امن از مجموعه هتل را مشخص نمايد.
استاندارد های سرويسهای بهداشتی در هتل ها
با وجود اينکه اکثر افراد با ناتواناييهای جسمانی، به طور مستقل از حمام و دستشويی استفاده می کنند، برخی افراد نياز به همراه دارند. اگر همراه از جنسيت مشابه باشد، تأمين کمک در سرويسهای بهداشتی عمومی برای آن جنسيت آسان است. در شرايط ديگر سرويسهای مستقل مورد نياز است.
به طور ايده آل همة سرويسهای بهداشتی عمومی بايد قابل کاربری برای معلولين باشند. يک سرويس مستقل يک جنسی/فاميلی نيز بايد نزديک سرويسهای عمومی تأمين شود.
استاندارد های اتاقهای مهمان و سوئيتها در هتل ها
اتاقهای معلولين بايد در مجموعه هتل پراکنده باشند و موقعيتشان در نقشة تخلية بنا مشخص شده باشد.
اتاق/سوئيت معلولين بايد دو کنترل چشمی (Door viewer) نصب شده بر روی در داشته باشد و همچنين بايد مجهز به سيستمهای امنيتی و اعلام خطر صوتی و تصويری برای ايمنی و آتش سوزی باشد.
استاندارد های فضاهای تفريحی در هتل ها
امکانات برای شرکت درتفريح، سرگرمی و فعاليتهای ورزشی بايد برای همة مهمانان يک مجموعه وجود داشته باشد. دسترسی به همة فضاهای فعاليتها، امکانات ژيمناستيک و بدنسازی، قفسه های رختکن و دوشها، بايد موجود باشد. حداقل برخی از انبارهای موجود در محدوده فضاهای تفريحی بايد برای افراد با صندلی چرخدار قابل استفاده باشد. پيش بينی قفسه ها در ارتفاعهای پايين تر نياز دسترسی کودکان و افراد با صندلی چرخدار را برآورده می سازد. کليدها و کنترلها نيز بايد در ارتفاعی مناسب قرار گيرد و استفاده از آن برای افراد دارای محدوديت حرکتهای دست امکان پذير باشد، همچنين دارای تضاد رنگی با محيط اطراف خود باشد.
استاندارد های مراکز کاری (Business Centres) در هتل ها
مراکز کاری توسط گروههای متنوعی از افراد، شامل مهمانان با ناتواناييهای جسمی مورد استفاده قرار می گيرد. امکان حرکت و مانور در اين فضاها مهم است، همچنين نياز به دسترسی و استفاده از امکانات کامپيوتر، تلفن، پرينت و دستگاه کپی وجود دارد. در حالت ايده آل، کامپيوترهای شخصی در دسترس مهمانان قرار می گيرد که مجهز به ابزارهای کمکی باشد.
محلهای کار و ميزها بايد افراد با صندلی چرخدار را در خود جای دهند. کنترلها و علامتگذاريها بايد مطابق بخشهای M و O باشند.