استاندارد های فضاهای تفريحی در هتل ها

امکانات برای شرکت درتفريح، سرگرمی و فعاليتهای ورزشی بايد برای همة مهمانان يک مجموعه وجود داشته باشد. دسترسی به همة فضاهای فعاليتها، امکانات ژيمناستيک و بدنسازی، قفسه های رختکن و دوشها، بايد موجود باشد. حداقل برخی از انبارهای موجود در محدوده فضاهای تفريحی بايد برای افراد با صندلی چرخدار قابل استفاده باشد. پيش بينی قفسه ها در ارتفاعهای پايين تر نياز دسترسی کودکان و افراد با صندلی چرخدار را برآورده می سازد. کليدها و کنترلها نيز بايد در ارتفاعی مناسب قرار گيرد و استفاده از آن برای افراد دارای محدوديت حرکتهای دست امکان پذير باشد، همچنين دارای تضاد رنگی با محيط اطراف خود باشد.

استخر شنا، جکوزی و فضاهای بدنسازی

موارد اولية مورد توجه برای افرادی که از استخر شنا استفاده می‌کنند و آنها که مشکلات حرکتی دارند، وجود امکانات رختکن قابل دسترس و تجهيزات دسترسی به آب می باشد.

دسترسی با رمپ بر آسانسورهای مخصوص استخر ترجيح دارد، چرا که يکپارچگی و استقلال را بهتر تأمين می‌کند (همه از رمپها استفاده می‌کنند). وجود نرده برای تأمين تکيه گاه در حال ورود به آب از طرف همه قابل استفاده است. بسياری از افراد که مشکلات بينايی دارند از علائم رنگی و طرحدار در طول مسيرهای اصلی جابجايی و در مکانهايی که احتمال خطر دارند، مانند لبه های استخر، پله‌ها به درون استخر و کنار نرده ها، سود می برند.

در محوطه بدنسازی بايد حداقل مسيرهای آزاد مورد نياز بين امکانات پيش بينی شود. محوطة دوش قابل دسترسی برای معلولين و قفسه‌های رختکن در ارتفاع مناسب با علامتگذاريهای دارای تضاد رنگی تأمين شود.

استانداردهای طراحی