از سال 1962 سازمان جهانی گردشگری (WTO) – اتحاديه بين المللی سازمانهای رسمی گردشگری (IUOTO) سابق – در جستجوی راهی بود تا يک سيستم جهانی برای درجه بندی هتلها بوجود آورد. پيشنهادات مشابهی توسط انجمن بين المللی هتل (IHA) نيز مورد توجه بوده است. کنفدراسيون سازمانهای ملی رستوران و هتل (HOTREC) در اتحاديه اروپا برای مشخص کردن امکانات ارائه شده بدون دسته بندی روش متفاوتی را با استفاده از علايم در نظر گرفته است.
در 1995 در حدود 100 سيستم طبقه بندی در حال فعاليت بودند که اکثراً براساس مدل (WTO) شکل گرفته بودند اما با شرايط محلی منطبق می‌شدند.
سيستمها عمدتاً به دو گروه تقسيم می‌شوند:
- تقسيم بندی رسمی
استانداردها براساس آژانسهای دولتی تعيين می‌شود - معمولاً وزارت گردشگری يا هيأت گردشگری منطقه‌ای- يا به عنوان ملزومات اجباری برای ثبت و اجازه ساخت، يا به عنوان يک برنامه اختياری.
- درجه بندی مستقل
هتلها توسط انجمنها (مثل انجمنهای هتلها يا اتومبيلرانی) و يا افراد تجاری [شرکتهای خاص] (راهنمای مسافرتی مبيل و ميشلن ) ارزيابی و رسيدگی می‌شوند.