استاندارد های مسيرهای حرکتی هتل

مسيرهای جابجايی

تأمين يک مسير باز برای جابجايی داخل ساختمان ضروری است. هر مسير جابجايی بايد عرض لازم برای حرکت افراد با صندلی چرخدار، وسايل کمکی برای حرکت معلولين و يا راه رفتن دو نفر در کنار هم را داشته باشد. علاوه بر اينها بايد به فضای لازم برای حرکت و چرخش وسايل کمکی حرکتی توجه کرد. برای مثال در حاليکه ممکن است عرض يک راهرو به اندازة حرکت مستقيم برای صندلی چرخدار مناسب باشد ولی امکان چرخش با آن برای تغيير مسير وجود نداشته باشد. دسترسيهای درجه1 دارای حداقل عرض مسير حرکت در داخل ساختمان است. سطوح بالاتر دسترسی با افزايش عرض مسيرها حاصل می‌شود. استفاده از تضاد رنگی و يا سطوح با پوششهای قابل لمس (برجسته) به همه کمک می کنند تا المانها و مسيرهای مهم را تشخيص دهند و به خصوص برای افرادی که مشکلات بينايی دارند مفيد است.

ابعاد و خصوصيات حرکت صندلی چرخدار و ساير وسايل کمکی حرکتی با توجه به افرادی که از آنها استفاده می‌کنند تنوع پيدا می‌کند. دسترسيهای درجه 1 ديدگاه محافظه کارانه و حداقلی به امکان مانور و حرکت صندلی چرخدار در حد پاسخگويی به استفاده کنندگان بر روی يک صندلی چرخدار با ابعاد متوسط دارند. برای مثال، حداقل فضای خالی لازم برای جای دادن يک صندلی چرخدار بی‌حرکت، غير برقی 760* 1200 ميليمتر است. دسترسيهای درجه های بالاتر با توجه به حرکت پويای افرادی که از صندلی چرخدار يا وسايل کمکی حرکتی ديگری استفاده می کنند، به فضای بيشتری نياز دارند. استانداردهای درجه 4 با دقت بيشتری تنوع تجهيزات کمکی حرکتی را با توجه به دامنة زياد توان استفاده کنندة آنها، در نظر می‌گيرد.

اشيا متصل به ديوار (پيش آمده)

ايجاد مسيرهای حرکتی خالی از اشيا پيش آمده (متصل به ديوار) يا آزاد، برای همة کاربران ساختمان مهم است. شیء پيش آمده از ديوار، بالاتر از ارتفاع قابل تشخيص توسط عصا، برای افراد با مشکلات بينايی، يا حتی افراد در حال صحبت (بدون دقت به اطراف)، خطرناک است. سطوح قابل تشخيص اطراف موانع آزاد، برای تمامی افرادی که از مسير استفاده می کنند مفيد است.

رمپها

مسيرهای مقابل دسترسی معلولين، شامل رمپها، پله‌ها، آسانسورها و يا ساير وسايل بالا برنده در جايی که تغيير تراز سطح وجود دارد، می‌باشند. رمپها بايد خوب طراحی شوند تا ايمنی همة استفاده کنندگان را تضمين کند – کسانی که از صندلی چرخدار استفاده می‌کنند، کالسکه هل می‌دهند يا چرخدستی برای حمل بسته‌ها دارند. رمپها با شيب تند (شيب بيشتر از 1 به 12) بالا رفتن را، وقتی که از صندلی چرخدار استفاده می‌شود مشکل می کنند، خطر بازگشت به عقب را افزايش می‌دهد.

از شيب عرضی بايد اجتناب کرد چرا که باعث افزايش توان مور نياز برای طی کردن رامپ می‌شود. جانمايی رمپ نيز برای کارا بودنش مهم است. فضايی در پايين رمپ برای کاهش سرعت افراد پايين آمده از آن لازم است. به طور مشابه، سطوح مسطح در نقاطی در طول رمپهای طولانی امکان کم کردن سرعت و استراحت به افراد می دهد. سطوح زبر (بافت دار)، دستگيره ها و محافظت در لبه‌ها از لحاظ ايمنی نقش مهمی دارند.

پله ها

پله برای بزرگسالان راحت است، ولی ممکن است برای کودکان و سالمندان دشوار باشد. پيشانی بد طراحی شده پله ها، خطر افتادن برای افرادی که مشکلات حرکتی دارند يا از عصا استفاده می کنند، را زياد می کند. وجود نشانه هايی برای آگاه کردن افرادی که مشکل بينايی دارند از پله هايی که به پايين می روند و ايجاد تضاد رنگی در لبة پله ها بسيار مهم است. تنها در صورتی پله‌ها می‌توانند مطابق اين مشخصات نباشند که علاوه بر آن، آسانسور، رمپ يا وسايل دسترسی عمومی ديگری برای ارتباط آن دو سطح وجود داشته باشد.

نرده ها

نرده ها بايد خوب و با توجه به طيف وسيع کاربران طراحی شود. يک نرده بايد گونه ای طراحی شود که به راحتی برای بزرگسالان و کودکان قابل گرفتن باشد. اين مسايل در مورد ارتفاع نرده هم صادق است. امتداد نرده‌ها در بالا و پايين پله‌ها همراه با استفاده از رنگهای متضاد، راهنمای مهمی برای همة افراد به خصوص افرادی که مشکلات بينايی دارند محسوب می شود و تضمين ايمنی و ثبات در قدمها پيش از بالا رفتن و پايين آمدن از پله ها ايجاد می کند. فضای خالی بين ديوار و نرده نيز ضروری است. اين فضا بايد مناسب برای دست و بند انگشتها باشد ولی نبايد فضا در حدی باشد که در هنگام افتادن يا لغزيدن، دست به داخل آن گير کند.

سطوح هشدار دهندة قابل تشخيص

سطوح هشدار دهندة قابل تشخيص، برای افرادی که مشکلات بينايی دارند نشانه های مهمی به منظور راحتتر کنار آمدن با محيط اطرافشان به حساب می آيند. اين سطوح، افراد با مشکلات بينايی را از خطرهای احتمالی مثل وجود تقاطعها در مسير يا پله مطلع می‌سازند. سطوح مناسب شامل تغيير جنس و تضاد رنگی می شوند، اما نبايد خطر لغزندگی داشته باشند. سطوح هشدار دهندة قابل تشخيص بايد به طور سازگار و هماهنگ در کل ساختمان استفاده شوند.

استانداردهای طراحی