درجه بندی هتل - جدول های الگو
جدول زیر، حداقل استانداردها براساس دسته بندی ارائه شده توسط سازمان جهانی گردشگری را نشان می‌دهد و عمدتاً قابل مقایسه با حداقل استانداردهای اتخاذ شده در اکثر کشورهاست.
کتاب هتل ها و ریزورت ها
برنامه ریزی ، طراحی و نوسازی
ناشر : انتشارات همایش
مولف : فرد لاسون 1995 Fred Lawson
ترجمه : آزاده دادمنش، آویده دادمنش
ویرایش : محمود دادمنش
دانلود فصل اول کتاب هتل ها و ریزورت ها
سفارش کتاب :
به منظور تهیه نسخه چاپ شده ترجمه کتاب به مبلغ یکصد و چهل هزار ریال با دفتر مرکزی تماس حاصل فرمایید
بررسی برخی از بخش های کتاب :
درجه بندی هتل - مزايا و محدوديتها
درجه بنديهای اقامتگاهها مزايايی را به همراه دارد: درجه بندي منتشر شده راههايی را برای پيشرفتها، ارائه راهنما برای امکانات و اطمينان از پاسخگويی استانداردها به انتظارات، ايجاد می‌کند. همچنين درجه‌بندی استانداردها و انگيزه‌هايی برای بالا بردن سطح کيفيت و ايجاد تصويری از اطمينان برای هدفی خاص به وجود می‌آورد.
درجه بندی هتل
از سال 1962 سازمان جهانی گردشگری (WTO) – اتحاديه بين المللی سازمانهای رسمی گردشگری (IUOTO) سابق – در جستجوی راهی بود تا يک سيستم جهانی برای درجه بندی هتلها بوجود آورد. پيشنهادات مشابهی توسط انجمن بين المللی هتل (IHA) نيز مورد توجه بوده است. کنفدراسيون سازمانهای ملی رستوران و هتل (HOTREC) در اتحاديه اروپا برای مشخص کردن امکانات ارائه شده بدون دسته بندی روش متفاوتی را با استفاده از علايم در نظر گرفته است.
اقامتگاههای مکمل
شهرکهای تعطیلاتی مراکزی هستند اقامتی که معمولاً به صورت مجموعه‌های تفریحی مستقل با شرایط گسترده برای ورزش و تفریح در یک فضای طبیعی یا مصنوعی، طراحی می‌شوند. این اقامتگاهها معمولاً مجموعه‌ای از واحدهای کوچک، گروه بندی شده در اطراف کانونهای تفریحی یا پراکنده در سطح زمین محوطه می‌باشند. معمولاً بیشتر واحدهای این مجموعه‌ها خانوادگی‌اند که هرکدام، از یک نشیمن قابل تبدیل، اتاق خواب، حمام و دوش و آشپزخانه تشکیل می‌شوند و امکان تأمین غذای شخصی، همراه با حق انتخاب استفاده از رستوران مجموعه وجود دارد.
وسعت تدارکات هتل - تعداد اتاقها: توزیع و تراکم
در سال 1991 در سطح دنیا در حدود 000،312، 11 اتاق در هتلها و موسسه‌های مشابه وجود داشت، که افزایشی 4/30 درصدی در طول 10 سال از 1981 داشته است. (شكل 1-2)
در محدوده های توریستی در حال توسعه، تعداد فضاهای تختها، راهنمای مفیدتری برای تعیین تراکم کلی تعداد توریستها می‌باشد و انواع دیگر اقامتگاهها را نیز شامل می‌شود (آپارتمانهای اجاره‌ای، ویلاها و محوطه‌های کمپ و غیره).
تعاریف و استانداردها: هتلها
در بیشتر کشورها «هتل» به عنوان یک موسسه عمومی تعریف می‌شود که به مسافرین و مراجعین موقت در مقابل دریافت هزینه، دو خدمت اصلی را ارائه می‌کند: جا و غذا.
تعریف دقیق (صریح) از اینکه هتل از چه چیزهایی تشکیل شده و شرایط ثبت و درجه بندی هتل چگونه است در بیش از صد سیستم دسته بندی در سرتاسر جهان توسط آژانسهای دولتی یا نمایندگیها، تنظیم شده است.
سیستمهای ملی طبقه بندی هتل در هر دو زمینه دامنه دسته‌بندیها و روشهای نامگذاری (حروف، ارقام، ستاره‌ها، القاب و سایر نشانه ها) متنوعند و ممکن است اجباری یا اختیاری باشند. (به بخش 1-1-6 مراجعه شود)
وسعت تدارکات هتل - انواع فضاهای اقامتی مورد استفاده
هتلها تنها نوع مورد استفاده از انواع فضاهای اقامتی توسط توریستها، مسافران و مراجعین موقت نیستند. در اروپا حدود 75 درصد توریستهای داخلی (کسانی که در کشور خود سفر می‌کنند یا تعطیلات را می‌گذرانند) در منزل دوستان و خویشاوندان خود مستقر می‌شوند، از مجموعه های کاروان یا کمپ استفاده می‌کنند یا خانه و آپارتمان اجاره می‌کنند. در بسیاری از مجموعه‌های تفریحی نسبت زیادی از مراجعین، صاحب خانه دوم خود در آنجا هستند، یا از شرایط مالکیت مشترک زمانی استفاده می‌کنند.
وسعت تدارکات هتل - عوامل موثر در توسعه
توسعه موفق هتلها و امکانات توریستی به عوامل مختلفی بستگی دارد که به طور کلی تحت پنج سرفصل کلی دسته بندی می‌شوند:
